Ik leer door dingen te doen. Een opleiding hier, een online challenge daar. Veel uitproberen en onderuit gaan. Zo heb ik al vele nieuwe inzichten opgedaan over mezelf. En een hoop nieuwe (teken)vaardigheden geleerd. De volgende uitdaging stond alweer op de stoep:  de “in 20 uur” challenge van collega Bas. In 20 uur iets nieuws leren.

Prachtig allemaal maar nieuwe dingen leren vreet ook energie. En ik voelde aan alles dat ik even klaar ben met “iets nieuws leren”. Ik heb behoefte aan even stilstaan en voelen wat er is. Stilstaan bij de dingen die ik dagelijks doe en me afvragen of ik er energie van krijg of juist niet. En waar nodig mijn dagelijkse doen veranderen.

De afgelopen dagen heb ik daarom mijn energiegevers en –vreters in kaart gebracht. En ben ik tot de simpele ontdekking gekomen dat ik continu het gevoel had dat er geen ruimte was voor de dingen die ik wilde. Dat mijn eigen behoeften niet vervuld werden. Dat er geen tijd was voor bijvoorbeeld hardlopen, mediteren of tekenen. Eerst het gezin en werk daarna ik. De gedachten aan mijn onvervulde behoeften waren steeds op de achtergrond aanwezig. En dat gaf elke dag weer een zeer onbevredigend gevoel.

Het mooie is dat ik hier zelf iets aan kan doen. Ik ga tijd nemen in plaats van wachten tot de tijd er is. Simpelweg door een aantal dagen in de week eerder op te staan. Een uur eerder opstaan om te mediteren, hardlopen, tekenen of wat ik dan ook maar wil. Als het maar geen gezin of werk is. Heerlijk, dat ondervond ik afgelopen zaterdag. Na dat uur was het rustig in mijn hoofd en heb ik de hele dag het gevoel gehad dat er tijd genoeg was.

Eerst mijn eigen behoeften vervullen dan kan ik er zijn voor mijn gezin en werk.

Om maar meteen met de deur in huis te vallen….ik was tot voor kort nog nooit in een sexshop geweest. Nou ja ik zal niet liegen; een keer misschien en dat was in Singapore; zo’n beschaafde Aziatische toeristen sexshop. Maar nog nooit in een echte Hollandse sexshop. Zelfs niet in Amsterdam.

Wat me tegen hield? Schaamte. Heel veel schaamte want sex daar praatte ik niet zo makkelijk over. En dat begon me in de weg te zitten.

Tijd voor actie!

Eind januari pakte ik deze uitdaging aan in het kader van een online challenge waar ik aan meedeed. Ik koos voor de Christine le Duc in Delft. Het moest wel een beetje beschaafd blijven natuurlijk. Ik zag mezelf namelijk niet zo’n shabby shop binnenlopen. Brrr.

Op een donderdagmiddag ben ik in de auto gestapt. De zenuwen gierde door mijn keel…echt bizar. Ik was gewoon zenuwachtig! Maar teruggaan was natuurlijk geen optie. Om mezelf te pushen, plaatste ik een bericht in de Facebook groep van de online challenge. Dan moest ik wel gaan en zou ik als ik binnen een uur niet was geweest vanzelf op mijn vingers getikt worden 😉 Dus linea recta naar de parkeergarage in Delft gereden, auto geparkeerd en direct naar de Christine le Duc gelopen. Zonder aarzelen naar binnen gestapt. Als ik zou twijfelen voor de deur dan wist ik, ga ik niet naar binnen. Dus zo zelfverzekerd als ik kon, liep ik naar binnen.

Er was niemand in de winkel behalve de verkoopster. Ze groette me en vroeg of ze me kon helpen. Ook dat nog…toen heb ik het maar gewoon opgebiecht. Dat het voor mij al heel wat was dat ik de winkel in gestapt was, dat ik nog nooit in een sexshop was geweest…..Ik voelde de spanning wegebben. En wat hadden we een leuk gesprek:

“Ach meid, je moest eens weten hoeveel mensen hier voorbij komen en uberhaupt niet binnen durven komen.”

“En sommige mannen blijven in de auto wachten terwijl hun vrouw een spannend pakje staat uit te zoeken hier”

“Die laat ik dan naar binnenhalen want dat pakje zoek je natuurlijk samen uit.”

“En sex is toch heel normaal!? Het maakt mij niet uit of ik nou een dildo of een halfje wit verkoop. Het is allebei om van te genieten”

Lekker nuchter en ze heeft nog gelijk ook!

De verkoopster liet me vervolgens op mijn gemak rondkijken. Maar of ik echt iets gezien heb? Nee, dat niet.

Wel iets gekocht; het nieuwe boek van seksuologe Goedele Liekens. Trots liep ik de winkel uit; een drempel overwonnen.

En dat ik vervolgens dat boek heb zitten lezen in een café voelde eigenlijk doodnormaal!

Die nuchtere kijk van de verkoopster hielp daar enorm bij.

Koop jij altijd een nieuw kadootje als je een verjaardag of housewarming hebt? Om heel eerlijk te zijn…ik niet. Ik heb thuis een kast vol met goede flessen wijn en een la vol met cadeaukaarten. Zelf gekocht of ooit eens gekregen.

Dus als ik een feestje heb dan spreek ik die voorraad wel eens aan. Leuk inpakken vind ik dan heerlijk om te doen. Kaartje erbij tekenen en klaar!

Mijn cadeaus worden altijd goed ontvangen…tot laatst….een feestje van een vriendin. Een paar dagen later mailt ze me dat de fles wijn leeker was en de verpakking van de fles gebruikt om te knutselen. Alleen die cadeaukaart die ik haar gegeven had bleek al een paar maanden verlopen te zijn.

Oeps!